کشور‌های عضو سازمان ملل وضعیت حقوق‌بشر را در هر کشور به صورت دوره‌ای مورد بررسی قرار می‌دهند. این بررسی دوره‌ای در مورد تمامی ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل انجام می‌شود. وضعیت حقوق بشر ایران در سال ۲۰۱۰ مورد بررسی قرار گرفت و پس از گذشت بیش از چهار سال مجددا زمان بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران رسیده است. در دوره پیشین ایران ۲۱۲ توصیه از کشورهای دیگر دریافت کرد که ۱۲۹ توصیه را پذیرفت که می‌توان به این موارد اشاره کرد:

• هم‌آهنگ کردن قوانین ملی با تعهدات بین‌المللی در مورد حقوق زنان و پیروی از پیشنهادات گزارشگر ویژه خشونت علیه زنان، دلایل و عواقب آن و همچنین تضمین امنیت مدافعان برابری جنسی (توصیه شده توسط کشور استونی).
• تضمین این که افرادی صالح به ادعاهای شکنجه، مفقودی اجباری و دستگیری مخفیانه رسیدگی کنند و افراد مسئول مجازات شده و برنامه‌هایی برای ارائه غرامت به قربانیان دایر شود (توصیه شده توسط کشور شیلی).
• افزایش آزادی بیان و تجمع، و حراست همه گروه‌ها، روزنامه‌نگاران و به ویژه حامیان حقوق بشر (توصیه شده توسط کشور برزیل).
• ضمانت این که محاکمات ۷ نفر بهایی منصفانه و شفاف و مطابق با استانداردهای بین‌المللی انجام بگیرد و ایران تمام قوانین تبعیضی علیه گروه‌های اقلیت را اصلاح کند (توصیه شده توسط کشور استرالیا).
• حداقل، رعایت کمترین معیارها و مواد میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون حقوق کودک درباره مجازات اعدام، تا زمانی که این مجازات اعمال می‌شود (توصیه شده توسطط کشور بلژیک).
• ادامه اجرای اقداماتی برای پیشبرد و حمایت از حقوق کودکان، و تشدید اقدامات برای تضمین امکانات بیشتر برای دسترسی به آموزش عالی (توصیه شده توسط کشور قطر).

توصیه‌های دریافت و رد شده از ۲۱۲ توصیه دریافت شده، ایران تنها ۱۲۶ مورد را قبول کرد و چندین مورد شامل توصیه‌های زیر را قبول نکرد:

• فراهم کردن تسهیلات بازدیدهای معوقه از سال ۱۳۸۴ کلیه روش‌های ویژه دارای حکم، و دعوت از دبیر کل به منظور تحقیق در مورد خشونت‌های بعد از انتخابات و ارزیابی مستقل وضع حقوق بشر (توصیه شده توسط کشور انگلستان).
• مطابقت دادن قوانین خود با کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر که به تصویب ایران رسیده از جمله کنوانسیون حقوق کودک، و لغو مجازات اعدام حداقل برای جرایم اشخاص کمتر از ۱۸ سال (توصیه شده توسط کشور هلند).
• انجام تحقیقات مستقل در بدرفتاری‌های شدید با شرکت‌کنندگان در تظاهرات آرام و محاکمه و مجازات مرتکبین جرایم (توصیه شده توسط کشور مجارستان).
• از بین بردن انواع تبعیض، چه در قانون و چه در عمل، علیه کسانی که به اقلیت‌های مذهبی، قومی، زبانی و دیگر اقلیت‌ها وابسته‌اند همچنین علیه افراد همجنسگرا، دوجنسیتی و فراجنسیتی (توصیه شده توسط کشور اسراییل).
• فراهم کردن دادرسی قانونی برای متهمین به جرم، و متوقف کردن دادگاه‌های «نمایشی» (توصیه شده توسط ایالات متحده آمریکا).
• پایان ارعاب و آزار مدافعین حقوق بشر، روزنامه‌نگاران، وبلاگ نویس‌ها، رسانه‌ها و هنرمندان (توصیه شده توسط کشور اتریش).